Neoklasik Mimarisi Tarihi’ nin Çizelgesi
Neoklasik Mimarisi Tarihi, Batı sanat ve mimarisinde bir diğer önemli dönüşüm dönemini temsil eder. 18. yüzyılın ortalarından itibaren, Antik Yunan ve Roma’nın estetik ve mimari öğelerine duyulan derin hayranlık, Neoklasik Mimarisi Tarihi‘ nin şekillenmesinde önemli bir rol oynamıştır. Neoklasik Mimarisi, Rönesans’ın klasik anlayışını yeniden hayat bularak, simetri, denge ve sade bir zarafeti ön plana çıkarmıştır. Bu dönemde mimarlar, geçmişin görkemli mirasını modern bir dokunuşla harmanlayarak, zarif ve kusursuz yapılar yaratmayı amaçlamışlardır. Bu sayfada, Neoklasik Mimarisi Tarihi‘ nin kökenleri, gelişimi ve zamanla nasıl yayıldığına dair önemli adımları ve çizelgesini keşfedeceksiniz.
Neoklasik Mimarisi Tarihi’ nden Önce Geç Barok ve Rokoko Mimarisi (1675 – 1775)
Mimarlıkta Geç Barok ve Rokoko Çağları Neoklasik Dönem‘ den önce gelir. Mimarlıkta Barok Dönem 1600’lerin sonlarında başladı ve çok sayıda karmaşık detay, karmaşık geometriler ve gösterişli malzemeler içeren cüretkar ve karmaşık tasarımlarıyla bilinir. Aynı fikirler Geç Barok ve Rokoko Çağları boyunca devam etti ve bu noktada binalar birçok mimar için biraz fazla abartılı olmaya başladı. Binalar aşırı hale geliyordu, gereksiz miktarda altın ve diğer değerli metallerle ve bir tasarıma karmaşa ve netlik eksikliği ekleyen gereksiz detaylarla damlıyordu.
Yukarıdaki görüntü, iç kısmı süslü altın süslemelerle kaplı Geç Barok bir bina olan Münih Residenz’in iç mekanını göstermektedir.
Neoklasik Mimarisi’ nin Tarihi’ nin Kökenleri (1750 – 1800)
Mimarlar, Avrupa’nın zengin yönetici elitleri için gösterişli binalar tasarlamaktan bıkmaya başlamıştı. Daha sonra mimarinin köklerine, Antik Yunan ve Romalıların binalarına geri dönmeye başladılar. Neoklasik Binaların ilk örnekleri, Roma’daki Pantheon ve Atina’daki Parthenon gibi antik yapılardan büyük ölçüde ödünç alındı. Erken Neoklasik Mimarisi‘ nde, dikdörtgenler ve üçgenler gibi basitleştirilmiş formlara büyük vurgu yaparak çok katı ve esnek değildir.
Yukarıdaki görüntü, 1768’de tamamlanan erken Neoklasik bir bina olan Fransa’daki Petit Trianon’u göstermektedir .
19. Yüzyılda Neoklasik Mimarisi Tarihi (1800 – 1900)
Neoklasik Mimarisi 19. yüzyılda zirveye ulaştı. Amerika Birleşik Devletleri resmen Neoklasiği Amerika’nın hükümet kurumlarının imza stili olarak seçti ve Amerikan başkenti Washington DC’nin çoğu bu yüzyılda inşa edildi. Rusya, Fransa, İtalya, İspanya, Almanya ve İngiltere gibi diğer güçlü Avrupa ülkeleri de 1800’lerin başında baskın mimari stil olarak Neoklasik Mimarisi‘ ni benimsedi .
Neoklasik Hareket ayrıca insanların mimari tarihten tüm önemli stilleri kopyaladığı Mimarlıkta genel bir Rönesans Hareketi başlattı. Bu canlanma stilleri şunları içerir: Bizans Rönesansı, Romanesk Rönesans , Gotik Rönesans, Rönesans Rönesansı ve Barok Rönesansı. Tüm bu stiller, Neoklasizme ek olarak, mimaride bir sonraki çağı tasarlamak için tarihi bağlamı kullanmaya çalıştı.
Neoklasik Mimarisi Tarihi’ nden Sonra Beax Arts, Art Nouveau ve Modernizm (1900 – 1930)
Sonunda, tarih tekrar etti ve Neoklasik Mimarisi, yeni ve heyecan verici stiller tarafından yavaşça yerini aldı. Mimarlar, geçmişin eski binalarını kopyalamaktan sıkıldılar ve demir ile çelik gibi yeni teknolojilerden yararlanarak cesur tasarımlar yaratmaya başladılar.Bu, Art Nouveau, Güzel Sanatlar Mimarlık ve İspanya’da Antoni Gaudi’nin Modernisme hareketinin doğmasına yol açtı.
1- Neoklasik Mimarisi Özellikleri incelemek için TIKLAYINIZ
2- Neoklasik Mimarisi Örnekleri incelemek için TIKLAYINIZ